Δεν υποχωρούμε, αν δεν δικαιωθούμε!

   Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ροδόπης χαιρετίζει τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα προγράμματα της κοινωφελούς εργασίας και συμπαραστέκεται στον αγώνα τους για την καταβολή των δεδουλευμένων τους.

  Στο Ν.Ροδόπης οι εργαζόμενοι στα προγράμματα αυτά, που πλέον έχουν απολυθεί καθώς έληξε η σύμβασή τους, είχαν προσληφθεί με συμβάσεις διάρκειας 5 μηνών, εκ των οποίων τους 3 τελευταίους ήταν απλήρωτοι. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι σε όλη την Ελλάδα οι εργαζόμενοι σε αυτά τα προγράμματα μένουν απλήρωτοι για μήνες. Σε μία περίοδο που επιχειρείται η πλήρης διάλυση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, το κράτος επιλέγει να κάνει στάση πληρωμών στους εργαζομένους του. Ο πιο εύκολος στόχος είναι προφανώς τα πιο ευέλικτα και ελαστικά κομμάτια της εργασία, όπως είναι οι εργαζόμενοι στην κοινωφελή εργασία, καθώς δεν έχουν σωματείο και στερούνται γενικώς μιας σειράς δικαιωμάτων όπως άδειες και επιδόματα.

  Οι συμβάσεις αυτές έρχονται σαν συνέχιση των stage, να σφραγίσουν ένα νέο εργασιακό μεσαίωνα, με μισθούς πείνας και κατάπτυστες συμβάσεις πρόσληψης  για τους εργαζόμενους. Σαν φορέας πρόσληψης δεν είναι πλέον  το ίδιο το κράτος αλλά μη κυβερνητικές οργανώσεις  οι οποίες παραχωρούν τους εργαζόμενους σε δημόσιες υπηρεσίες βγάζοντας κέρδος! Σε αυτό το σύγχρονο δουλεμπόριο εμπλέκονται και πολιτικά πρόσωπα της τοπικής κοινωνίας με διαφόρων λογιών ρουσφέτια τόσο στην πρόσληψη όσο και στην καταβολή των δεδουλευμένων.

  Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων, που έλαβαν χώρα τις τελευταίες 2 εβδομάδες με αποτέλεσμα να αναγκάσουν την μη κυβερνητική οργάνωση-εργολάβο να καταβάλει μέρος των δεδουλευμένων, έδειξαν τον δρόμο γυρίζοντας την πλάτη σε κάθε είδους «χάρη» και κόντρα στην λογική του ατομικού βολέματος και του ρουσφετιού. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί η άρνηση του εργατικού κέντρου Κομοτηνής να καλύψει τις κινητοποιήσεις με τον πρόεδρο να δικαιολογείται επικαλούμενος νομικά κωλύματα. Ο αγώνας αυτός θα πρέπει να συνεχιστεί μέχρι την καταβολή όλου του ποσού των δεδουλευμένων!

  Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί σε ανυποχώρητους αγώνες τους εργαζόμενους όλο το επόμενο διάστημα. Κάθε χώρος δουλειάς θα πρέπει να γίνει χώρος αγώνα και διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας. Τους  γυρίζουμε την πλάτη, διεκδικούμε την ζωή που μας ανήκει. Στην μάχη αυτή κανείς δεν θα είναι μόνος.

Όταν η αδικία γίνεται καθεστώς

Η αντίσταση γίνεται καθήκον

Κλιμάκωση και ανυποχώρητος αγώνας η απάντηση στην γκανστερική απόλυση τη νύχτα χιλιάδων εργαζομένων του δημουσίου

Η κυβερνητική συμμορία καταφεύγει πια σε πρακτικές μαφίας για να περάσει την πολιτική της. Σαν τους κλέφτες, οι οικονομικοί δολοφόνοι της κυβέρνησης μπήκαν σήμερα τα ξημερώματα στη λίστα της Απογραφής προσωπικού του Δημοσίου και πατώντας delete διέγραψαν χιλιάδες εργαζόμενους δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με σχέση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου!
Χιλιάδες εργαζόμενοι στους δήμους, στα πανεπιστήμια και σε άλλους φορείς βρέθηκαν στο δρόμο, δεν μπορούν να πληρωθούν, αφού ξαφνικά το όνομά τους διαγράφτηκε από τον κατάλογο της Ενιαίας Αρχής Πληρωμών. Με αυτή την γκαγκστερική ενέργεια η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και ο υπουργός Αντ. Μανιτάκης προσπαθούν να ξεπεράσουν την αντίσταση των εργαζομένων στους ΟΤΑ, σε πανεπιστημιακά ιδρύματα και άλλους φορείς, που είχαν μπλοκάρει την υλοποίηση του άθλιου μέτρου της διαθεσιμότητας - απόλυσης.
Με αυτή την αντιδραστική, φασιστικής εμπνεύσεως, ενέργεια η τρόικα εσωτερικού προσπαθεί να παρακάμψει την άρνηση και της πλειοψηφίας των δημάρχων να υπογράψουν τις διαπιστωτικές πράξεις απόλυσης. Ξεσκίζουν με αυτό τον τρόπο και τα φύλλα συκής του αυτοδιοίκητου των δήμων, των πανεπιστημίων, τη δυνατότητα της βουλής να νομοθετεί, κάνουν τα δημοκρατικά δικαιώματα και κατακτήσεις κουρέλι.
Η συμμορία του ευρώ και της ΕΕ, των μνημονίων και του κεφαλαίου έπρεπε να περάσει έστω και με την ψηφιακή λαιμητόμο την απόλυση μερικών χιλιάδων υπαλλήλων, έτσι ώστε να πάει στο Γιούρογκρουπ ως «καλό παιδί» των ευρωκηδεμόνων.
Η τρομοκρατική και εκβιαστική επίθεση της άθλιας συγκυβέρνησης στους εργαζόμενους και στους αγώνες στους ΟΤΑ κι ευρύτερα στο δημόσιο είναι μια επίθεση σε όλη την εργατική τάξη, σε όλο το λαό. Είναι επίθεση στα στοιχειώδη εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα. Είναι απόπειρα κατοχύρωσης του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Είναι προσπάθεια κτυπήματος των όποιων κοινωνικών υπηρεσιών προσφέρουν οι δήμοι, για την ιδιωτικοποίησή τους από τα μεγάλα συμφέροντα.
Γι' αυτό τώρα είναι η ώρα:
Ø    Κλιμάκωσης του αγώνα των εργαζομένων στους ΟΤΑ και στους φορείς που θίγονται άμεσα, με γενικό μπλακ άουτ, καταλήψεις, απεργίες, διαδηλώσεις.
Ø    γενίκευση του αγώνα στο Δημόσιο, για να μην ανοίξει η Κερκόπορτα των απολύσεων
Ø    συντονισμού του αγώνα και ενεργητικής εργατικής - λαϊκής αλληλεγγύης, όλων μαζί, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, για να ανατραπεί η κυβερνητική επιδρομή, για να μην περάσουν οι απολύσεις -διαθεσιμότητες, για να μην περάσουν τα μέτρα και να πάρει δρόμο η άθλια συγκυβέρνηση με την πολιτική της.
Το ζήτημα είναι βαθιά πολιτικό! Η Αριστερά δεν μπορεί να δραπετεύει στο κυβερνητικό θεσμολάγνο αναισθητικό, ούτε στην αδράνεια της καθαρότητας. Τώρα είναι η ώρα για την αναγκαία κοινή δράση για να αναδειχθεί και να αποκρουστεί η εφιαλτική κυβερνητική παρέμβαση.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα κινηθεί αποφασιστικά σε αυτή την κατεύθυνση.

Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον. Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.

Η δολοφονική συμμορία της Χρυσής Αυγής με τη συνεργασία των αστυνομικών δυνάμεων της σύγχρονης δικτατορίας έκαναν την εμφάνισή τους ξανά, αυτή τη φορά στην πόλη της Κομοτηνής. Ο περιφερόμενος θίασος του νεοναζιστικού κόμματος μετά την οδυνηρή ήττα που συνάντησε στην περιοδεία του στην Κρήτη όπου βρέθηκε αντιμέτωπο με την παλλαϊκή κατακραυγή των κατοίκων, αντιμετώπισε και πάλι την αντίσταση της τοπικής κοινωνίας και των αγωνιστικών δυνάμεων στη Θράκη. Εκατοντάδες εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι και νέες της πόλης διαδήλωσαν μαχητικά ενάντια στην επίσκεψη των βουλευτών των νοσταλγών του Χίτλερ στην Κομοτηνή.

Προφανώς αυτό δεν άρεσε στους απογόνους των ταγματασφαλιτών και τρόμαξε για άλλη μια φορά τη λαομίσητη κυβέρνηση και το αυταρχικό κράτος. Μέλη της Χρυσής Αυγής από όλη τη Βόρεια Ελλάδα που είχαν συγκεντρωθεί στην πόλη - από κοινού με τις δυνάμεις της αστυνομίας- επιτέθηκαν με ρόπαλα και κράνη στους διαδηλωτές, με αποτέλεσμα δύο αγωνιστές να διακομιστούν στο νοσοκομείο, μια εκ των οποίων η αγωνίστρια του φοιτητικού κινήματος, Μ.Τ. μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με σοβαρά τραύματα στο κεφάλι. Χαρακτηριστικό δείγμα της αγαστής συνεργασίας κράτους – παρακράτους είναι ο εξοπλισμός και η χρήση χειροβομβίδων κρότου-λάμψης από μέλη της Χρυσής Αυγής.

Γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρος ο ρόλος της Χρυσής Αυγής, ως μακρύ χέρι του κράτους, ομάδα κρούσης στα χέρια του συστήματος, της κυβέρνησης και της τρόικα ενάντια στον αγωνιζόμενο λαό και ειδικότερα στις πιο ριζοσπαστικές ανυπόταχτες φωνές του. Πιστά σκυλιά μπροστά στους δυνάστες των εργαζομένων και της νεολαίας, ορκισμένοι εχθροί όσων παλεύουν για τη δικαιοσύνη και την ελευθερία. Αυτό εκφράστηκε ξεκάθαρα και με τον προπηλακισμό μελών μας που μοιράζανε προκηρύξεις ενάντια στο νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής νωρίτερα την ίδια μέρα, όταν με παρακρατικές μεθόδους (πτυσσόμενα κλομπ) οι φασίστες της Χρυσής Αυγής μας απώθησαν βίαια από την πλατεία. Εν τέλει γίνεται για άλλη μια φορά φανερή η σχέση που συνδέει τη βιαιότητα και τον αυταρχισμό της κοινοβουλευτικής δικτατορίας που εκτός από τους μισθούς και τις συντάξεις επιθυμεί να διαλύσει και κάθε ίχνος δημοκρατικής κατάκτησης, με τη δολοφονική δράση των φασιστικών συμμοριών.

Όσο όμως και αν προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν, ξέρουμε ότι οι εργαζόμενοι (Έλληνες και ξένοι) ενωμένοι δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν. Κάθε μέρα θα ατσαλωνόμαστε όλο και περισσότερο, θα οργανωνόμαστε στους χώρους δουλειάς, στις σχολές και τα σχολεία, στις γειτονίες και τους δρόμους για να τσακίσουμε το τέρας του φασισμού μαζί με την αντιλαϊκή πολιτική που το γεννά και το εκτρέφει. Η κινητοποίηση στην Κομοτηνή δεν είναι παρά ένα επεισόδιο της διαρκούς μάχης που δίνουμε μαζί με όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς και του κινήματος, μαζί με την κοινωνία που δεινοπαθεί από την κρατική, κυβερνητική και φασιστική βία. Ακόμα πιο αποφασισμένοι θα συνεχίσουμε.

Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον
καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει.
Τι κρύβει μέσ' στα δόντια του το ξέρω,
καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
και χάνονται βαθιά στα περασμένα.
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν,
μα όχι και το μίσος του για μένα

Παρουσίαση των θέσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Εργατική Πρωτομαγιά